| Ten fragment artykułu wymaga dopracowania! |
|
Biały Dom (ang. White House) – oficjalna rezydencja i miejsce pracy prezydentów USA]] położona w Waszyngtonie, Dystrykt Kolumbia. Nazwa ta została nadana budynkowi 14 września 1901 r. przez prezydenta Theodora Roosevelta. Wcześniej nazywany był Pałacem Prezydenckim, Domem Prezydenckim i Siedzibą Władz Wykonawczych.
Historia[]
W grudniu 1790 r. prezydent George Washington podpisał Act of Congress, stanowiący, iż rząd federalny będzie rezydował w okręgu, którego powierzchnia nie będzie przekraczała dziesięciu mil kwadratowych u wybrzeży Potomaku. Prezydent Waszyngton wybrał, wraz z architektem miejskim Pierre’em L’Enfantem miejsce, w którym miał powstać budynek. Rozpisany konkurs wygrał projekt architektoniczny autorstwa Jamesa Hobana.
Budynek, położony w Waszyngtonie przy 1600 Pennsylvania Avenue, zaczął powstawać w październiku 1792 roku. Uroczyste oddanie do użytku nastąpiło w roku 1800. Pierwszym prezydentem, który w nim zamieszkał, był John Adams. Od czasu wprowadzenia się tam Adamsa, każda następna para prezydencka dokonywała własnych zmian w wystroju budynku.
W swojej historii budynek doświadczył dwóch pożarów. Pierwszego w 1814 r., gdy został podpalony przez Brytyjczyków podczas wojny brytyjsko-amerykańskiej. Drugi pożar wybuchł w zachodnim skrzydle w 1929 r. za prezydentury Herberta Hoovera.
Podczas rządów prezydenta Harry'ego Trumana przebudowano całe, z wyjątkiem trzeciego piętra, wnętrze budynku. Najstarszymi jego częściami są obecnie zewnętrzne ściany, niezmienione od 200 lat.
Układ budynku[]
Biały Dom składa się z trzech głównych części: tzw. Rezydencji Wykonawczej, Zachodniego Skrzydła oraz Wschodniego Skrzydła. Do tzw. kompleksu Białego Domu (White House Complex) zaliczany jest także sąsiadujący z Białym Domem gmach Urzędu Wykonawczego Prezydenta Stanów Zjednoczonych oraz przyległe tereny zielone, w tym dwa ogrody.
Rezydencja Wykonawcza (Executive Residence)[]
Mianem Rezydencji Wykonawczej określana jest najstarsza część kompleksu, umiejscowiona w jego centrum i utożsamiana przez wiele osób z całym Białym Domem. Jej pierwsze piętro nazywane jest piętrem państwowym (State Floor) i służy do celów reprezentacyjnych i ceremonialnych. Parter mieści bibliotekę i mniejsze pomieszczenia o charakterze oficjalnym, a także pomieszczenia gospodarcze, m.in. kuchnię. Drugie i trzecie piętro mają charakter prywatny i służą jako miejsce zamieszkania i wypoczynku prezydenta i jego rodziny (choć niekiedy są tam zapraszani również ważni oficjalni goście, przede wszystkim głowy państw i politycy szczególnie blisko związani z prezydentem). Rezydencja posiada także dwa poziomy podziemne, gdzie znajdują się pomieszczenia gospodarcze i magazynowe oraz schron dla prezydenta i jego rodziny.
Zachodnie Skrzydło (West Wing)[]
Zachodnie Skrzydło zostało dobudowane do Białego Domu w 1902 roku. Ta część Białego Domu jest miejscem faktycznego urzędowania prezydenta i najważniejszych urzędników jego administracji oraz ich współpracowników. To tam znajduje się Gabinet Owalny, od 1909 pełniący rolę miejsca codziennej pracy prezydenta. Swoje biura mają tam też zwyczajowo m.in. wiceprezydent, szef administracji prezydenckiej (Chief of Staff) i jego zastępcy, dyrektor komunikacji Białego Domu, sekretarz prasowy oraz doradca ds. bezpieczeństwa narodowego. Jednym z pomieszczeń skrzydła jest tzw. sala gabinetu (Cabinet Room), gdzie odbywają się posiedzenia z udziałem prezydenta i jego ministrów. Część skrzydła zajmują dziennikarze akredytowani przy Białym Domu, zlokalizowano tam także niewielkie audytorium (nazwa oficjalna: James S. Brady Press Briefing Room), w którym odbywają się konferencje prasowe prezydenta, a co najmniej raz dziennie na pytania dziennikarzy odpowiada tam sekretarz prasowy lub jeden z jego zastępców. W piwnicy skrzydła znajduje się Pokój dowodzenia (Situation Room), służący prezydentowi jako miejsce spotkań i narad z przedstawicielami wojska (którego Naczelnym Wodzem jest z urzędu) oraz służb wywiadowczych. Obiekt ten wyposażony jest w urządzenia pozwalające prezydentowi łączyć się z rozmówcami na całym świecie i zapoznawać z tajnymi danymi w maksymalnie bezpieczny sposób.
Wschodnie Skrzydło (East Wing)[]
Głównym celem wzniesienia Wschodniego Skrzydła, co miało miejsce w 1942 roku, było ukrycie budowy podziemnego bunkra dla prezydenta i jego rodziny, zlokalizowanego bezpośrednio pod nim i mogącego przetrzymać nawet atak nuklearny. We Wschodnim Skrzydle mieszczą się m.in. biura Pierwszej Damy i podległych jej urzędników. Zlokalizowano tam także pomieszczenia związane z turystyczną rolą Białego Domu, a także działy urzędu prezydenckiego odpowiedzialne za organizację różnego rodzaju imprez i ceremonii.
Fabuła[]
| Ten fragment artykułu wymaga dopracowania! |
|
Linki zewnętrzne[]
| Ta strona zawiera treści z Wikipedii. |
|
Nawigacja[]
 |